دوره 11، شماره 2 - ( بهار و تابستان 1395 )                   جلد 11 شماره 2 صفحات 60-51 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Afshar H, Aezami R, GHandhari motlagh H, GHandhari motlagh M. Efficacy of educational intervention on plaque index among pre-school children. ijpd 2016; 11 (2) :51-60
URL: http://jiapd.ir/article-1-119-fa.html
افشار حسین، اعظمی رعنا، قندهاری مطلق بنت الهدی، قندهاری مطلق مهدی. تاثیر مداخلات آموزشی بر کاهش میزان پلاک کودکان پیش‌دبستانی. مجله دندانپزشکی کودکان ایران. 1395; 11 (2) :51-60

URL: http://jiapd.ir/article-1-119-fa.html


چکیده:   (4422 مشاهده)
 مقدمه:پلاک میکروبی عامل اتیولوژیک پوسیدگی و بیماری­های لثه به ویژه در دوران کودکی و پیش دبستانی بوده، با آموزش بهداشت، بخش قابل توجهی از بار این بیماری‌ها قابل پیشگیری می‌باشد. ما اثربخشی چند روش آموزشی را مطالعه کردیم.
روش بررسی: تعداد 126 کودک 5-3 ساله مهدکودک­های فعال در شهرستان آمل در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی از 10 مهد کودک شرکت داده­شدند. عدم ابتلا به بیماری‌های سیستمیک یا مصرف داروهای خاص، نبود کراودینگ شدید در فرد، عدم استفاده از دستگاه‌های ثابت و متحرک ارتودنسی در دهان از فاکتورهای موثر در ورود به طرح بود.  میزان پلاک دندانی با استفاده از شاخص Silness and Loe اندازه­گیری شد. گروه­های آموزشی شامل 1- آموزش مسواک زدن به خود کودکان، 2- آموزش مسواک زدن به خود کودکان با جایزه، 3- آموزش بهداشت به مادران و مسواک زدن توسط خود کودک و نظارت والدین، 4- آموزش بهداشت به مادران و مسواک زدن توسط والدین، و 5- آموزش بهداشت بهمربیکودکوعملمسواکزدنتوسطکودک، بود. معاینات دندانی در زمان­های صفر، یک هفته، یک و سه ماه بعد هنگام صبح، پیش از خوردن صبحانه انجام شد.
یافته ها: آموزش به مربی به همراه مسواک زدن توسط کودک، آموزش به مادر و مسواک زدن توسط مادر، مسواک زدن توسط کودک با جایزه، آموزش به مادر و مسواک زدن توسط کودک و آموزش به کودک به ترتیب کاهش پلاک دندانی بیشتر تا کمتر را نشان داد.
نتیجه گیری: مربیان مهد کودک­ها با توانایی­هایی که درباره مباحث آموزشی دارند، یا با تکیه بر اطلاعات قبلی خویش می‌توانند آموزش را به خوبی با استفاده از تکنیک­های مناسب آموزشی که از آن برخوردار هستند، به دانش­آموزان انتقال دهند.
متن کامل [PDF 843 kb]   (1219 دریافت)    

تاثیر مداخلات آموزشی بر کاهش میزان پلاک کودکان پیش­دبستانی
دکتر مهدی قندهاری مطلق1، رعنا اعظمی2، بنت‌الهدا قندهاری مطلق3، حسین افشار1
1-دانشیار، گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. تهران، ایران.
2- دندانپزشک.
3- دانشجوی دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران.
 
AWT IMAGE
 
 

چکیده:
مقدمه:پلاک میکروبی عامل اتیولوژیک پوسیدگی و بیماری­های لثه به ویژه در دوران کودکی و پیش دبستانی بوده، با آموزش بهداشت، بخش قابل توجهی از بار این بیماری‌ها قابل پیشگیری می‌باشد. ما اثربخشی چند روش آموزشی را مطالعه کردیم.
روش بررسی: تعداد 126 کودک 5-3 ساله مهدکودک­های فعال در شهرستان آمل در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی از 10 مهد کودک شرکت داده­شدند. عدم ابتلا به بیماری‌های سیستمیک یا مصرف داروهای خاص، نبود کراودینگ شدید در فرد، عدم استفاده از دستگاه‌های ثابت و متحرک ارتودنسی در دهان از فاکتورهای موثر در ورود به طرح بود.  میزان پلاک دندانی با استفاده از شاخص Silness and Loe اندازه­گیری شد. گروه­های آموزشی شامل 1- آموزش مسواک زدن به خود کودکان، 2- آموزش مسواک زدن به خود کودکان با جایزه، 3- آموزش بهداشت به مادران و مسواک زدن توسط خود کودک و نظارت والدین، 4- آموزش بهداشت به مادران و مسواک زدن توسط والدین، و 5- آموزش بهداشت بهمربیکودکوعملمسواکزدنتوسطکودک، بود. معاینات دندانی در زمان­های صفر، یک هفته، یک و سه ماه بعد هنگام صبح، پیش از خوردن صبحانه انجام شد.
یافته ها: آموزش به مربی به همراه مسواک زدن توسط کودک، آموزش به مادر و مسواک زدن توسط مادر، مسواک زدن توسط کودک با جایزه، آموزش به مادر و مسواک زدن توسط کودک و آموزش به کودک به ترتیب کاهش پلاک دندانی بیشتر تا کمتر را نشان داد.
نتیجه گیری: مربیان مهد کودک­ها با توانایی­هایی که درباره مباحث آموزشی دارند، یا با تکیه بر اطلاعات قبلی خویش می‌توانند آموزش را به خوبی با استفاده از تکنیک­های مناسب آموزشی که از آن برخوردار هستند، به دانش­آموزان انتقال دهند.
کلمات کلیدی: شاخص پلاک، مداخله آموزشی، کارآزمایی بالینی
وصول مقاله : 15/02/1394   پذیرش مقاله: 11/11/1394
نویسنده مسئول: دکتر حسین افشار  hoafshar@tums.ac.ir
 
AWT IMAGE
 
 
 
مقدمه
پلاک میکروبی عامل اتیولوژیک پوسیدگی و بیماری­های لثه می­باشد. روش مکانیکی شایع­ترین روش برداشت پلاک میکروبی بوده که با هدف پاک‌سازی سطوح دندانی و جلوگیری از تشکیل کولونی­های میکروبی صورت می­گیرد(1 و2). در کنار آن، روش­های شیمیایی نیز مانند دهان­شویه­ها در برخی، مورد استفاده قرار می­گیرند. پلاک میکروبی به ویژه در دوران کودکی و پیش‌دبستانی، ریسک فاکتور مهم پوسیدگی معرفی شده­است (3). آموزش روش­های پیشگیری می­تواند به سلامت دهان و کاهش پوسیدگی کمک مهمی بنماید (4).
نقش آموزش در ارتقای بهداشت دهان و دندان بیشتر از عوامل دیگر ارزیابی شده­است. دیده شده­است کودکانی که از سنین پایین به رعایت اصول بهداشت دهان و دندان می­پردازند، در سنین بالاتر نیز، رعایت بهداشت دهان و دندان به عنوان یک ارزش و عادت همیشگی برای آنان باقی می­ماند، و از همین روی اهمیت بررسی­های بیشتر درباره کودکان و ارائه نحوه آموزش بهداشت دهان و دندان به آنان مورد تاکید قرار گرفته­است(5).
محیط مدرسه و یا مهد کودک، یک محیط قابل دسترسی به کودکان اهمیت ویژه­ای برای ارائه مداخلات سلامت دهان دارد (6). آموزگاران و مربیان و والدین در این محیط ­ها می­توانند سطح سلامت دهان کودکان را بهبود ببخشند (7). در این میان مدت زمان اختصاص یافته به آموزش، مستمر بودن آموزش در زمان­های مختلف و روشی که آموزش با آن ارائه می­شود، همگی در افزایش کارایی آموزش موثر هستند (6).
در برخی تحقیقات، به توانایی کودکان 5-3 ساله در مسواک زدن با نظارت والدین اشاره شده‌است(8،9)، آموزش بهداشت در قالب مسواک زدن و وعده جایزه در صورت بهبود وضعیت بهداشت دهان و دندان، توانسته­است شاخص پلاک دندانی نمونه­ها را کاهش دهد(9).
این تحقیق با هدف تعیین اثر برنامه­های مختلف آموزش بهداشت در میزان شاخص پلاک دندانی کودکان 5-3 ساله مهد کودک­های شهرستان آمل انجام شد.
روش بررسی
یک مطالعه کارآزمایی بالینی و به صورت تصادفی طراحی گردید.
جامعه مورد بررسی در تحقیق شامل بودند که با روش تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند و آنان ضمن داشتن شرایط شرکت در تحقیق، رضایت والدینشان را همراه داشتند و همزمان در کلیه معاینات پیگیری نیز شرکت کرده بودند. هر فرد در صورت شرکت در تحقیق و معاینات، به عنوان یک نمونه پژوهش در نظر گرفته می­شد.
با توجه به ارزیابی 6 متغیر مستقل به صورت همزمان در تحقیق و به دلیل نیاز به تعداد 10-8 نمونه به ازای هر متغیر مستقل، تعداد 60 نمونه (کودک) برای پژوهش در نظر گرفته شد. از طرف دیگر، به دلیل استفاده از روش تصادفی خوشه­ای برای نمونه­گیری، این تعداد در design effect  (یعنی 2) ضرب شده و تعداد 120 کودک انتخاب گردید. در نهایت، این تعداد به منظور افزایش دقت نتایج، به 133 نفر افزایش یافت.
برای این منظور، 10 مهد کودک به صورت تصادفی از لیست کل 61 مهد کودک­های شهرستان آمل انتخاب و بررسی شدند. شرایط ورود به تحقیق شامل: قرار گرفتن فرد در محدوده سنی 60-36 ماه در اولین معاینه، عدمابتلا به بیماری‌های سیستمیک یا مصرف داروهای خاص، نبودکراودینگ شدید در فرد، عدم استفاده از دستگاه‌های ثابت و متحرک ارتودنسی در دهان بود.
در این پژوهش، میزان پلاک دندانی کودکان با استفاده از شاخص Silness & Loe استفاده شد که از مهمترین روش­­های گرفتن شاخص پلاک می­باشد استفاده شده­است. درجه­بندی این شاخص به شرح ذیل می­باشد: درجه صفر: هیچ پلاکی وجود نداشته باشد. درجه یک: یک لایه پلاک به لبه آزاد لثه و نواحی مجاور دندانی چسبیده که با چشم غیر مسلح دیده نمی­شود.
درجه دو: حجم متوسط رسوبات نرم در شیار لثه­ای وجود دارد که توسط چشم غیر مسلح دیده می­شود.
درجه سه: مواد نرم در شیار لثه و یا لبه دندانی و لثه­ای فراوانند.
شاخص پلاک برای سطوح مورد نظر (شامل باکال، لینگوال، مزیال و دیستال برای هر دندان) و دندان­های مورد نظر (دندان E  و B در سمت راست فک بالا و چپ فک پایین، و دندانD  سمت چپ فک بالا و راست فک پایین) اندازه­گیری می­شود.
مهد کودک­ها به صورت تصادفی به پنج گروه تقسیم شده و در هر گروه 2 مهد کودک قرار گرفتند. آموزش در گروه­های مختلف به شرح ذیل صورت گرفت:
گروه 1- در این گروه، به خود کودکان، آموزش مسواک زدن داده شد.
گروه 2- در این گروه، به کودکان، آموزش مسواک زدن ارائه شده (مانند گروه 1)، اما به آنان وعده داده شد در صورت پیشرفت بهداشت دندان­های آن‌ها به هر میزان در معاینات بعدی، به آن‌ها جوایزی داده خواهد شد.
گروه 3- در این گروه، فقط به مادران کودکان، آموزش بهداشت داده شده و عمل مسواک زدن توسط خود کودک و با نظارت والدین انجام شد.
گروه 4- در این گروه، فقط به مادران کودکان، آموزش بهداشت داده‌شده و عمل مسواک زدن برای کودک توسط مادر انجام شد.
گروه 5- در این گروه، به مربی کودک آموزش داده‌شده و عمل مسواک زدن توسط کودک، 1 بار بعد از صبحانه به صورت دسته­جمعی در مهد کودک و با نظارت مربی انجام‌شد. در مرحله بعدی، مربی به کودکان آموزش می­داد هر شب این عمل را تکرار نمایند.
آموزش بهداشت دهان و دندان بر اساس گروه تعیین شده برای هر مهد کودک و برای افراد مورد نظر ارائه شده و اهمیت مسواک زدن دندان­ها در گروه­ها مورد تاکید قرار گرفت.آموزش مسواک زدن به روش اسکراب با بهره‌گیری از پمفلت و مدل دو فک برای گروه­ها انجام شد. در ضمن در دو گروه کودک بدون جایزه و کودک با جایزه، آموزش به صورت فرد به فرد صورت گرفت. در ضمن جوایزی که برای گروه دوم در نظر گرفته شده بود، شامل عروسک­های کوچک و آینه دندانپزشکی بود.
در جلسه اول آموزشی، به کودکان یک مسواک نرم و خمیر دندان مخصوص کودکان با میزان فلوراید 450ppm داده شده، به آنان توصیه گردید روزی دو بار، ظهر و شب،دندان­های خود را مسواک زده و هم­زمان به صورت غیرمستقیم بر عمل مسواک زدن در شب تاکید شد. البته، بر اساس برخی شواهد، انجام عمل مسواک زدن در دو زمان صبح و شب تاکید شده‌است. این امر در گروه­های مورد بررسی، به علت حضور در مهد کودک­ها، زمان­های ظهر و شب برای مسواک زدن آموزش داده‌شد.
معاینات دندانی در زمان­های 1- صفر(زمان پایه)، 2- یک هفته پس از معاینه اول، 3- یک ماه پس از معاینه دوم، و 4- سه ماه پس از معاینه سوم و همگی، هنگام صبح، پیش از خوردن صبحانه انجام شد. هنگام انجام معاینات، آموزش مرتبط با نحوه مسواک زدن تکرار نشده و تنها تشویق کلامی و ضرورت اجرای آن تا حدودی مورد تاکید قرار گرفت. در هر پنج گروه، پرسش­نامه­ای شامل مشخصات و متغیرهای دموگرافیک و اجتماعی تهیه و در اختیار نمونه­ها قرار گرفت.
برای تجزیه و تحلیل داده­ها در این تحقیق، از نرم­افزار SPSS استفاده شد. شاخص­های میانگین و انحراف معیار برای متغیرهای کمی، نظیر میزان پلاک و یا سن استخراج گردید. از فراوانی و درصد برای متغیرهای کیفی استفاده شد. اثر مداخله و متغیرهای مخدوش کننده احتمالی بر مقادیر پلاک میکروبی با آنالیز Generalized estimating equation (GEE) با روش Correlation matrix AR و Generalized linear models استفاده شد. به دنبال عدم مشارکت 7 نفر از کودکان در معاینات نهایی، 126 نفر در آنالیزهای آماری شرکت داده شدند.
نتایج
تحقیق حاضر روی 133 کودک با محدوده سنی 60-36 ماه در مهد کودک­های شهرستان آمل انجام شد و با خارج شدن 7 کودک به 126 کودک رسید که از این تعداد، 60 نفر (6/47%) پسر و 66 نفر (4/52%) دختر بودند. میانگین سنی نمونه­های مورد بررسی معادل 96/49% ماه بوده و محدوده سنی آنان نیز برابر 0/61-0/37 ماه برآورد گردید.
بررسی وضعیت تحصیلات مادر کودکان نشان داد 34 نفر (27%) از مادران دارای تحصیلات دیپلم و کمتر، 67 نفر (1/53%) واجد تحصیلات فوق دیپلم و لیسانس، 25 نفر (9/19%) دارای تحصیلات بالاتر از لیسانس بودند.
بررسی وضعیت میزان تحصیلات پدر کودکان نیز نشان داد 39 نفر (31%) از پدران دارای تحصیلات دیپلم و کمتر، 59 نفر (8/46%) واجد تحصیلات فوق دیپلم و لیسانس، 28 نفر (2/22%) دارای تحصیلات بالاتر از لیسانس بودند.
در جدول 1، چگونگی توزیع کودکان بر حسب جنس، سن، میزان تحصیلات پدر، میزان تحصیلات مادر، شاخص پلاک اولیه، شاخص پلاک در 1 هفته بعد از معاینه اول، شاخص پلاک در 1 ماه بعد از معاینه دوم و شاخص پلاک میکروبی در 3 ماه بعد از معاینه سوم بر حسب نوع برنامه آموزشی پیشگیری دریافت شده­است.
 
 
جدول1- توزیع کودکان 5-3 ساله مهد کودک­های شهرستان آمل بر حسب متغیرهای مختلف و نوع برنامه آموزشی پیشگیری سال تحصیلی 89-1388
گروه‌ها
متغیرها
گروه 1 گروه 2 گروه 3 گروه 4 گروه 5
تعداد درصد تعداد درصد تعداد درصد تعداد درصد تعداد درصد
جنس پسر 14 7/46% 10 5/38% 12 5/54% 13 5/56% 11 0/44%
دختر 16 3/53% 16 5/61% 10 5/45% 10 5/43% 14 0/56%
میانگین سن (ماه) 77/49 88/52 77/50 74/48 32/48
تحصیلات مادر دیپلم و کمتر 3 0/10%
 
9 6/34% 6 3/27% 8 8/34% 17 0/28%
فوق دیپلم ولیسانس 15 0/50%
 
14 8/53% 13 1/59% 12 2/52% 13
 
0/52%
بالای لیسانس 12 0/40% 3 5/11% 3 6/13% 3 0/13% 5 0/20%
تحصیلات پدر دیپلم و کمتر 7 3/23% 10 5/38% 10 5/45% 8 8/34% 4 0/16%
فوق دیپلم ولیسانس 14 7/46% 15 7/57% 7 8/31% 10 5/43% 13 0/52%
بالای لیسانس 9 0/30% 1 8/3% 5 7/22% 5 7/21% 8 0/32%
 
 
نتایج آزمون Generalized Linear Models با احتساب فاکتورهای مختلف به عنوان متغیرهای کوواریانت نشان داد که عوامل جنس (30/0=β، 614/0>p) و سن (001/0=β، 82/0>p) تاثیری در نتایج شاخص پلاک کودکان در دریافت برنامه­های مختلف آموزشی پیشگیری نداشته ولی فاکتورهای مقادیر پلاک اولیه (63/0=β، 001/0>p) و میزان تحصیلات مادر(326/0=β، 0001/0>p) اثرات معنی­داری بر شاخص پلاک کودکان داشته­اند و در مورد تحصیلات پدر نیز میزان تحصیلات دیپلم با فوق لیسانس و بالاتر اثرات معنی­داری نشان دادند. (16/0=β، 04/0>p)
پس از تعدیل نتایج برای متغیرهای پلاک ایندکس قبل از مداخله، سطح تحصیلات پدر، سطح تحصیلات مادر و ارتباط متقابل ببین تحصیلات والدین، مشخص گردید میانگین پلاک میکروبی کودکان به دنبال آموزش به مربی برابر 9676/0، در آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط مادر برابر 9439/0، در آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط کودک برابر 092/1، در آموزش به کودک به همراه وعده جایز برابر 0351/1 و در آموزش به کودک نیز برابر 0725/1 برآورد گردید (جدول 2).
 
 
جدول 2- شاخص­های پراکندگی مرکزی پلاک ایندکس کودکان به دنبال دریافت برنامه­های مختلف آموزشی بعد از تعدیل نتایج برای متغیر‌های پلاک ایندکس قبل از مداخله، سطح تحصیلات پدر و مادر و ارتباط متقابل تحصیلات والدین
برنامه آموزشی میانگین انحراف معیار 95% فاصله اطمینان
بازه پایین بازه بالا
آموزش به مربی به همراه مسواک زدن توسط کودک 9676/0 02815/0 9124/0 0227/1
آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط مادر 9439/0 0406/0 8643/0 0234/1
آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط کودک 092/1 03121/0 0309/1 1532/1
آموزش به کودک به همراه وعده جایزه 0351/1 03585/0 9649/0 1054/1
آموزش به کودک 0725/1 02857/0 0165/1 1285/1
 
 
آزمون Generalized Linear Models(GLM)، بعد از تعدیل نتایج از نظر متغیرهای مداخله­گر احتمالی نشان داد که اثر برنامه­های مختلف آموزشی پیشگیری در مقادیر پلاک کودکان معنی­دار بوده­است (001/0>p). از طرف دیگر، در مقایسه اثرات دو به دوی روش­های آموزشی در مقادیر پلاک میکروبی کودکان بعد از تعدیل نتایج بر حسب متغیرهای فوق، مشخص گردید تفاوت­های معنی­داری بین نتایج روش­های آموزش به مربی و آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط کودک (015/0>p)، آموزش به مربی و آموزش به کودک (027/0>p)، آموزش به مادر به همراه مسواک زدن
 
توسط مادر و آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط کودک (012/0>p) و نیز آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط مادر با آموزش به کودک (039/0>p) وجود داشته­است. در سایر موارد، تفاوت­های آماری معنی‌داری بین دو به دوی گروه­های آموزشی از نظر مقادیر شاخص پلاک میکروبی دیده نشد (جدول 3).
همچنین نتایج آزمون GEE بر اساس ضریب رگرسیون مشابه نتایج بدست آمده از مقایسه­ای میانگین­های حاشیه­ای حاصل از آنالیز مربوطه بود.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
جدول 3- مقایسه نتایج دو به دوی برنامه­های پیشگیری در میزان برداشت پلاک میکروبی کودکان بعد از تعدیل نتایج برای متغیرهای پلاک ایندکس قبل از مداخله سطح تحصیلات پدر و مادر و ارتباط متقابل تحصیلات والدین بر اساس میانگین
برنامه پیشگیری اول برنامه پیشگیری دوم میانگین تفاوت­ها انحراف معیار تفاوت­ها P value
آموزش به مربی به همراه مسواک زدن توسط کودک آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط مادر 0237/0 04512/0 84/0
آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط کودک 1244/0 03972/0 015/0
آموزش به کودک به همراه وعده جایزه 0675/0 04297/0 46/0
آموزش به کودک 1049/0 03579/0 027/0
آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط مادر آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط کودک 1481/0 0459/0 012/0
آموزش به کودک به همراه وعده جایزه 0912/0 0494/0 331/0
آموزش به کودک 1286/0 04643/0 039/0
آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط کودک آموزش به کودک به همراه وعده جایزه 0569/0 04422/0 587/0
آموزش به کودک 0195/0 04138/0 84/0
آموزش به کودک به همراه وعده جایزه آموزش به کودک 0374/0 043/0 767/0
 
 
تفاوت­های معنی­داری بین نتایج روش­های آموزش به مربی به همراه مسواک زدن توسط کودک و آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط کودک (002/0>p)، آموزش به مربی و آموزش به کودک (003/0>p)، آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط مادر و آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط کودک
(001/0>p) و نیز آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط مادر با آموزش به کودک (006/0>p) وجود داشته­است (جدول 4).
 
به طور کلی در یک دسته­بندی: آموزش به مربی به همراه مسواک زدن توسط کودک و آموزش به مادر و مسواک زدن توسط مادر از بقیه گروه­ها کاهش پلاک دندانی بیشتری را نشان دادن و آموزش به کودک و آموزش به مادر و مسواک زدن توسط کودک کاهش پلاک دندانی کمتری در میان 5 گروه نشان داد و آموزش به کودک همراه با جایزه در میانه از لحاظ کاهش پلاک قرار داشت.
 
جدول 4- مقایسه نتایج دو به دوی برنامه­های پیشگیری در میزان برداشت پلاک میکروبی کودکان بعد از تعدیل نتایج برای متغیرهای شاخص پلاک قبل از مداخله، سطح تحصیلات پدر و مادرو ارتباط متقابل تحصیلات والدین بر اساس آنالیز رگرسیون
برنامه پیشگیری اول برنامه پیشگیری دوم ضریب رگرسیون P value
آموزش به کودک
 
آموزش به مربی 105/0- 003/0
آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط مادر 129/0- 006/0
آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط کودک 020/0 637/0
آموزش به کودک به همراه وعده جایزه 037/0- 385/0
آموزش به مربی آموزش به کودک به همراه وعده جایزه 068/0 116/0
آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط کودک 124/0 002/0
آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط مادر 024/0- 599/0
آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط کودک آموزش به کودک به همراه وعده جایزه 057/0- 195/0
آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط مادر 148/0- 001/0
آموزش به کودک به همراه وعده جایزه آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط مادر 091/0- 065/0
 
 
بحث
نتایج تحقیق حاضر پس از یکسان­سازی از لحاظ متغیر­های کوواریانت در بررسی­ یافته­های مرتبط با ارائه آموزش مسواک زدن از طریق روش­های مختلف نشان داد اثرات برنامه پیشگیری «آموزش به مربی» به صورت آشکاری، بیشتر از روش­های «آموزش به مادر به همراه مسواک زدن توسط کودک» و «آموزش به کودک» برآورده شده و میزان تجمع پلاک میکروبی در دندان­های کودکان بعد از دریافت آموزش بهداشت از طریق مربی در مقایسه با این روش­ها به صورت معنی­داری کاهش یافته‌بود. مربیان مهد کودک­ها به دلیل توانایی­هایی که درباره مباحث آموزشی دارند، یا با تکیه بر اطلاعات قبلی خویش توانسته بودند آموزش دریافت شده را به خوبی با استفاده از تکنیک­های مناسب آموزشی که از آن برخوردار هستند، آن را به دانش­آموزان انتقال دهند. همچنین، مادران که به هر حال از برخی قابلیت­ها در مسواک زدن به روش صحیح برخوردار می­باشند، به دنبال دریافت آموزش و اجرای آن به صورت عملی روی دندان­های کودکان، توانسته بودند میزان تجمع پلاک در دندان­های کودکان را کاهش دهند. همچنین، وعده جایزه به کودکان در صورت بهبود شاخص پلاک آنان، نتایج مناسبی نداشته­است. به نظر می­رسد به دلیل سن پایین کودکان و عدم درک آنان از اهمیت بهداشت دهان و دندان، مسواک زدن به طور منظم صورت نگرفته­است و وعده جایزه به آنان نتوانسته بود شاخص پلاک را در مقایسه با روش­های دیگر کاهش دهد. همچنین سن و جنس هیچ تاثیری در مقادیر شاخص پلاک کودکان به دنبال دریافت برنامه­های مختلف آموزشی پیشگیری نداشته ولی فاکتورهای مهم پلاک اولیه و میزان تحصیلات مادر و میزان تحصیلات پدر، اثرات معنی­داری بر شاخص پلاک کودکان در معاینات نهایی داشته­اند. Ferrazzano و همکاران (2008)، در ارزیابی نتایج استفاده از مدل­های تشویقی مختلف در برداشت پلاک دندانی نشان دادند تمامی روش­های تشویقی نقش قابل توجهی در کاهش مقادیر پلاک کودکان داشته و وعده جایزه به آنان نیز در نتایج موثر بوده­است (8). این یافته­ها در تحقیق حاضر مشاهده نگردید، هر چند گروه سنی مورد بررسی در دو تحقیق متفاوت بوده­اند.
حاجی میری و همکاران (1389) نیز، اثرات آموزش سلامت دهان و دندان به مادران بر میزان کاهش پلاک دندانی کودکان 3 تا 6 ساله را بررسی و نشان‌دادند کاهش بیشتری از نظر مقادیر پلاک دندانی در گروه دریافت­کننده آموزش توسط مادران در مقایسه با نمونه­های شاهد روی داده بود (10). علاوه بر این، مادران به دنبال دریافت آموزش بهداشت دهان و دندان، بیشتر از نمونه­های شاهد در مسواک زدن کودکان به آنها کمک کرده بودند.
بر اساس برخی مطالعات، در بحث آموزش بهداشت دهان و دندان، درگیر کردن خود بیمار در روند آموزش تاثیر بهتری به دنبال خواهد‌داشت (11،12). بر این اساس، self- education (آموزش بر اساس دریافت­های خود فرد) به عنوان یک زمینه دخالت دادن خود فرد در آموزش، کلید آموزش به شمار می­رود. با توجه به اینکه طی آموزش از طریق روش­های شفاهی یا آموزش­های غیر مستقیم، خود فرد با احتمال کمتری در آن درگیر شده و به احتمال زیاد، هیچ تمرینی هم به دنبال آموزش صورت نمی­گیرد، نتایج آن چندان ملموس نخواهد‌بود. اما در تحقیق حاضر به نظر می­رسد به علت سن پایین نمونه­ها، پیشگیری از تجمع پلاک میکروبی در کودکان این سنین باید از طریق والدین یا مربیان صورت گرفته تا بهترین نتایج از نظر مقادیر شاخص پلاک به دست‌آید.

 
References
  1.  Glasgow RE, Gustafson C. Predicting level of preventive dental behaviors. J Am Dent Assoc 1985;111:601-605.
  2. Taani DS, WahadniAM, Omarim MC. The effect of frequency of toothbrushing on oral health of 14-16 years old. J Ir Dent Assoc 2003;49:15-2w0.
  3. SatuA ,Raiji M. Early plaque accumulation a sign for caries risk in young children.Com Dent and Oral Epidemiology 1994;22:273-276.
  4. Saied Moalemi Z, Virtanen JI, Murtomma H. Disparities in oral health of children in Tehran, Iran. Eur Arch Paediatr Dent 2006;25:152-157.
  5. Alm A. On Dental carries and carries related factor in children. Swed Dent J Supple 2008.
  6. St Leger L. Schools, health literacy and public health: possibilities and challenges. Health PromotInt 2001;16:167-205.
  7. Maes L, lievens J. Can schools make a diffrevce? A multilevel analysis of children’s risk and health behavior.SocSci Med 2003;56:517-529.
  8. Ferrazzani GF, Cantile T, Sangianantoni G, Ingenito A. Effectiveness of a motivation method on the oral hygiene of children. Eur J Paediatr Dent 2008 Dec; 9(4):183-187.
9. صفوی، سید داوود، آیرملو، بهرام. شناخت و روش­های پیشگیری در بیماری­های پریودنتال. چاپ اول، انتشارات ساعد، تهران، 140-146.
10. حاجی میری، خدیجه، شریفی راد، غلامرضا، حسن­زاده، اکبر. بررسی تاثیر آموزش سلامت دهان و دندان در مادران بر کاهش پلاک دندانی کودکان 3 تا 6 ساله بر اساس الگوی باور سلامت در شهرستان زنجان. مجله عتمی پژوهشی علوم پزشکی زنجان، پاییز 1389; دوره 18 (شماره 72): 86-77.
11. Basson WJ. Oral health education provided by oral hygienist in private practice. SADJ 1999;54:53-57.
12. Leal SC, Bezerra AC, de Toledo OA. Effectiveness of teaching methods for tooth brushing in preschool children.Braz Dent J 2002;13:133-136.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
نوع مقاله: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1396/5/29 | پذیرش: 1396/5/29 | انتشار: 1396/5/29

فهرست منابع
1. Glasgow RE, Gustafson C. Predicting level of preventive dental behaviors. J Am Dent Assoc 1985;111:601-605. [DOI:10.14219/jada.archive.1985.0169]
2. Taani DS, WahadniAM, Omarim MC. The effect of frequency of toothbrushing on oral health of 14-16 years old. J Ir Dent Assoc 2003;49:15-2w0.
3. SatuA ,Raiji M. Early plaque accumulation a sign for caries risk in young children.Com Dent and Oral Epidemiology 1994;22:273-276. [DOI:10.1111/j.1600-0528.1994.tb02049.x]
4. Saied Moalemi Z, Virtanen JI, Murtomma H. Disparities in oral health of children in Tehran, Iran. Eur Arch Paediatr Dent 2006;25:152-157. [DOI:10.1007/BF03262563]
5. Alm A. On Dental carries and carries related factor in children. Swed Dent J Supple 2008.
6. St Leger L. Schools, health literacy and public health: possibilities and challenges. Health PromotInt 2001;16:167-205. [DOI:10.1093/heapro/16.2.197]
7. Maes L, lievens J. Can schools make a diffrevce? A multilevel analysis of children's risk and health behavior.SocSci Med 2003;56:517-529. [DOI:10.1016/S0277-9536(02)00052-7]
8. Ferrazzani GF, Cantile T, Sangianantoni G, Ingenito A. Effectiveness of a motivation method on the oral hygiene of children. Eur J Paediatr Dent 2008 Dec; 9(4):183-187.
9. صفوی، سید داوود، آیرملو، بهرام. شناخت و روش‌های پیشگیری در بیماری‌های پریودنتال. چاپ اول، انتشارات ساعد، تهران، 140-146.
10. حاجی میری، خدیجه، شریفی راد، غلامرضا، حسن‌زاده، اکبر. بررسی تاثیر آموزش سلامت دهان و دندان در مادران بر کاهش پلاک دندانی کودکان 3 تا 6 ساله بر اساس الگوی باور سلامت در شهرستان زنجان. مجله عتمی پژوهشی علوم پزشکی زنجان، پاییز 1389; دوره 18 (شماره 72): 86-77.
11. Basson WJ. Oral health education provided by oral hygienist in private practice. SADJ 1999;54:53-57.
12. Leal SC, Bezerra AC, de Toledo OA. Effectiveness of teaching methods for tooth brushing in preschool children.Braz Dent J 2002;13:133-136. [DOI:10.1590/S0103-64402002000200011]

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دندانپزشکی کودکان ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Pediatric Dentistry

Designed & Developed by : Yektaweb